เมื่อล่วงเข้าสู่เดือนกันยายน 2565ก็เหลือเวลาอีกไม่ถึง 1 เดือนแล้ว กับการที่ประเทศไทยจะปรับลดระดับ “โควิด-19” จากโรคติดต่ออันตรายเป็นโรคติดต่อที่ต้องเฝ้าระวังซึ่งกว่า 2 ปี ที่ไทยและทั่วโลกเผชิญวิกฤตโรคระบาดครั้งร้ายแรงนี้ นอกจากผลกระทบด้านสุขภาพจากจำนวนผู้ติดเชื้อและผู้เสียชีวิตจำนวนมากแล้วยังรวมถึงผลกระทบด้านเศรษฐกิจจากการตกงานกิจการปิดตัว ผู้คนขาดรายได้ บางรายเครียดถึงขั้นฆ่าตัวตาย โดยเฉพาะ “แรงงานนอกระบบ” ที่สภาพการทำงานไม่มั่นคงเพราะไม่ได้อยู่ในระบบประกันสังคมเฉกเช่นลูกจ้างในสถานประกอบการ
ย้อนไปช่วงต้นเดือนกันยายน 2565 สถาบันวิจัยสังคม จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย จัดงานสัมมนาวิชาการประจำปี 2565 ในหัวข้อ “ก้าวไปข้างหน้า บอกลาโควิด ชวนคิดย้อนหลัง (Social Reflexivity from COVID-19 and its [Re] Normalization)” ซึ่งหนึ่งในกิจกรรมของงานดังกล่าว คือการเสวนาหัวข้อ “แรงงานนอกระบบกับโจทย์หลังโควิด-19” มีตัวแทนเครือข่ายอาชีพที่จัดเป็นกลุ่มแรงงานนอกระบบ มานำเสนอมุมมอง “ย้อนความหลัง-แลไปข้างหน้า” อะไรคือผลกระทบ และอะไรคือสิ่งที่อยากเรียกร้องขอต่อหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง
สามารถติดตามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ : https://www.naewna.com/likesara/680882
เผยแพร่เมื่อวันที่ 19 กันยายน 2565